Nha Trang, Dalat, Mui Ne & Ho Chi Minh Stad

Nadat we de 23e 's avonds met Morgan, Tom en Tobias heerlijk hadden gegeten bij een Grieks restaurant (soms moet er tussen door ook even iets anders gegeten worden dan rijst, noodles of springrolls) en wat te hebben gedronken zijn we gaan slapen.

De volgende dag kwamen Sarah en Anna met het idee om bij een brouwerij aan het strand te gaan liggen. Als je hier een van de overheerlijke biertjes kocht mocht je gebruik maken van de strandbedjes en het zwembad. De biertjes waren wel een stukje duurder dan normaal, maar het was dan ook wel weer even iets totaal anders dan elke keer de Bia Saigon. We hebben de hele dag daar en nog even op het strand gelegen. Die avond moesten we afscheid nemen van Morgan, Tom, Tobias en de meisjes. Omdat ze allemaal niet zo lang meer de tijd hadden, moesten ze door naar hun volgende bestemming. We zijn na het uitzwaaien ergens wat gaan eten en hebben nog wat pilsies achterover gegooid. 

De rest van onze tijd in Nha Trang hebben we eigenlijk niets meer gedaan dan op het strand gelegen en ons zitten bezatten. Tot we dinsdag de 28e vroeg uit de veren moesten omdat we gingen snorkelen. We werden om 9 uur opgehaald en naar de boot toegebracht. Deze boot voer ons naar Mun island, waar we rondom 3 verschillende plekken hadden waar we konden snorkelen en zwemmen. We hadden allebei nog nooit gesnorkeld, maar het beviel ons goed. Om 3 uur waren we weer terug bij het hotel. We hebben die avond nog één keer heerlijk gegeten bij de Griek en zijn daarna wat biertjes gaan drinken op het strand. Er was feest op het strand en we ontmoetten wat Vietnamezen waar we een tijdje mee hebben zitten drinken. 

De dag erop werden we om 12.15 opgehaald bij ons hotel door de bus die ons naar Dalat zou brengen. Toen we bij een pauze van de busreis van een meisje hoorde dat heel Dalat volgeboekt zat vanwege de Vietnamese vakantie zijn we op het tweede deel van de reis hard op zoek gegaan naar een kamer op internet (we hadden een soort van wifi in de bus). Uiteindelijk vonden we er een, we stuurde de eigenaar een berichtje want ik had niet genoeg geld op m'n creditcard om de kamer te boeken. Z'n antwoord was een beetje vaag, maar we dachten er uit op te kunnen maken dat hij nog een kamer ergens vrij had. Toen we om een uur of 5 's middags aankwamen liepen we naar het hostel toe. De mensen van het hostel hadden alleen geen kamer vrij en kende de man ook niet waar mee we contact hadden gehad. We moesten dus opzoek naar iets anders. Na ongeveer twee uur te hebben rondgelopen door Dalat en overal te horen hadden gekregen dat het vol zat hadden we de hoop bijna opgegeven. Net voordat we wilden besluiten om op straat te slapen, probeerde we nog één hostel; YOLO Hostel. En ja hoor, ze hadden nog bedden vrij in een van hun dorms! Het hostel was net 2 dagen open en ze waren nog bezig met de verbouwing. We sliepen op een soort van grote zolder waar allemaal matrassen op de grond lagen, maar we waren allang blij dat we een bed hadden. Na wat te hebben gegeten zijn we met vier gasten die we hadden ontmoet in het hostel gaan drinken in de lobby. 

Nadat het de volgende morgen weer was gelukt om uit bed te komen, gingen we samen met Sam, Marc, Leyla en Connie naar het Crazy House. We hadden ze de avond ervoor ontmoet en zij wilden het ook graag bezoeken. Het Crazy House is een creatie van een Vietnamese architecte. Het is, zoals de naam als zegt, een heel raar huis. Het is een soort doolhof en je kan door het hele huis heen lopen. (Hier een linkje met wat foto's en info, maakt het wat duidelijker). Toen we een tijdje hadden rondgelopen zijn we weer terug gegaan naar het hostel. Ivo kon voor een schijntje een gitaar op te kop tikken bij een muziekwinkel tegenover ons hostel. Hij kon z'n geluk niet op en we hebben de rest van de dag in de lobby gezeten, zodat Ivo wat kon pingelen op z'n gitaar. In de avond zaten we weer (nog steeds eigenlijk) met wat mensen in de lobby en hebben we wat Bia Saigon achterover gekiepert.

Hannah, een meisje wat bij het hostel werkte, vertelde me dat er een kabelbaan was in Dalat en dat het wel leuk was om daar heen te gaan. Dus 1 mei zijn we 's middags in de taxi gestapt naar de 'cable cars'. Het was niet erg spectaculair en waren dan ook snel heen en weer. We zijn daarna terug gegaan richting het hostel om vervolgens een bar op te zoeken en toch nog wat van onze dag te maken. We hebben het die avond niet te laat gemaakt want we moesten de volgende dag vroeg op.

Op onze laatste dag in Dalat gingen we canyoning doen. Om 8 uur 's morgens werden we opgehaald met een busje en werden samen met onze groep en de gidsen afgezet ergens langs de rand van de weg in de 'jungle'. We hebben 3 keer geabseild, waarvan 1 keer van een 25 meter hoge waterval; van een 11 meter hoge klif afgesprongen en door de jungle heengelopen. Het was erg tof om een keer gedaan te hebben, maar we zijn toch tot de conclusie gekomen dat het niet echt ons ding is. Toen we weer in het hostel waren hebben we ons opgefrist, zijn we wat gaan eten en zijn daarna naar de opening van de bar van het hostel geweest.

Op 3 mei werden we om 13.00 opgehaald bij het hostel en werden we door een mini-van naar Mui Ne toegebracht. We hadden voor de zekerheid van te voren al een guesthouse geboekt, omdat de Vietnamezen nog steeds vakantie hadden en we geen zin hadden om weer twee uur te zoeken naar een bed. Toen we bij onze verblijfplaats aan kwamen bleek het erg ver van alle barretjes en restaurant af te zitten, switchen van guesthouse kon alleen niet meer omdat we al voor 3 nachten hadden geboekt. Die avond zijn we een stukje richting het centrum gelopen, maar we kwamen er al snel achter dat het te ver was. We hebben ergens wat gedronken en besloten toen maar naar de kamer te gaan. 

We kwamen de volgende dag erg laat uit bed en hebben toen een fiets gehuurd. We zijn naar de red sanddunes toe gefietst en hebben daar een tijdje rondgelopen en gezeten. Daarna zijn we door gefietst naar het centrum om wat te gaan eten en bij een bar te gaan zitten waar wat live muziek was. 

Nadat we de dag daarna niks hebben uitgevoerd, zijn we de 6e op de bus gestapt naar Ho Chi Minh Stad. Rond 20.00 uur kwamen we aan en er stonden uiteraard weer een aantal Vietnamezen op ons te wachten die een kamer voor ons hadden. We zijn er eentje gevolgd en hebben onze spullen op de kamer gedumpt. We hebben wat gegeten en redelijk wat goedkope goudgele rakkers achterover gegooid en zijn toen naar bed gegaan. 

De volgende middag werden we laat wakker en gingen we op zoek naar wat voedsel om onze kater te verhelpen. We kwamen Jorge tegen, een Amerikaanse gozer die we hadden ontmoet in Dalat. Hij wist wel een goede plek om te gaan eten.  We hebben daar een tijdje gezeten en zijn daarna maar weer begonnen met drinken. Het werd weer een latertje die avond.

We konden het de dag erna weer niet opbrengen om ons bed vroeg te verlaten. Om een uur of 15.00 zijn we richting het War Remnants Museum gelopen. Het was indrukwekkend en interessant om alle informatie te lezen en foto's te zien. Helaas sloot het museum om 17.00 uur, en we hadden nog niet alles gezien. We besloten om de volgende dag terug te gaan. Die avond hebben we wat biertje gedronken met Laurits, Viktor en Victor. Drie Deense gasten die we in Mui Ne hadden ontmoet.

Nadat we de volgende dag, zoals de dag ervoor, laat in de middag naar het War Remnant Museum waren geweest, hebben we eigenlijk weer niet heel veel meer gedaan dan een beetje rondgehangen en wat gedronken.

Afgelopen zondag zijn we om 8 uur opgepikt voor een Mekong Delta tour. Na 2 uur rijden met de bus kwamen we aan bij onze boot. Eerst werden we naar één van de eilanden gevaren waar een cocos snoepfabriek was. We zagen hoe het werd gemaakt en mochten wat proeven. Na een goede lunch gingen we door naar een volgend eiland, hier was een 'bee-farm', en mochten we speciale thee me honing proeven. We hebben nog wat locals muziek horen maken en werden daarna met een roeiboot door een local terug naar onze boot gevaren.
De rest van de dag eindigde net zoals alle anderen: na het eten hebben we nog een aantal biertjes gedronken en zijn we naar bed gegaan.

Maandag was onze laatste dag in Saigon, en we hebben er eigenlijk weinig van genoten. Het bed lag zoals altijd weer te lekker. We hebben onze busreis naar Phnom Penh geboekt en zijn maar weer rond gaan lopen.

Vanmorgen om 10.30 zijn we in de bus gestapt onderweg maar Cambodja. De reis verliep soepel en we liggen nu na een aantal drankjes op de kamer. We gaan nu maar eens slapen, morgen maar eens hier rondkijken.

Groeten uit Phnom Penh!

X Mike & Ivo